Саветы для паездак у Індыю
Асаблівасці жыцця і працы замежных грамадзян у Індыі, спецыфічныя ўмовы гэтай краіны пастаянна патрабуюць строгага захавання дысцыпліны, нормаў адэкватных паводзінаў і гігіены. У мэтах недапушчэння ўзнікнення непажаданых інцыдэнтаў беларускім грамадзянам, якія прыбываюць у Індыю, рэкамендуецца:
праяўляць дружалюбнасць да мясцовага насельніцтва,
лічыцца з ладам жыцця індыйцаў;
быць цярплівым, не грубіяніць, не павышаць галасы, не прыніжаць іх годнасці;
паважаць мясцовыя звычаі і традыцыі, не выяўляць фанабэрыстасці і пагарды да мясцовай культуры;
імкнуцца не выходзіць у горад па адным.
Выходзячы ў горад, трымаць сябе з годнасцю, быць сабраным, уважлівым; забараняецца з'яўляцца ў грамадскіх месцах або на вуліцы ў нецвярозым выглядзе.
Для ўезду ў Індыю, незалежна ад мэты паездкі і яе працягласці, неабходна мець дзеючы пашпарт (пажадана мець пры сабе копіі для спрашчэння працэдуры выдачы пасведчання на вяртанне ў выпадку страты пашпарта) і ўязную індыйскую візу. Індыйская віза дае права для ўезду ў Індыю праз любы аэрапорт, адкрыты для міжнародных паветраных зносін: Дэлі, Кольката, Мумбаі.
Пры выездзе за мяжу неабходна мець пры сабе 6-8 фотакартак, аналагічных прадстаўленым пры запыце ўязных віз. Карткі могуць спатрэбіцца пасля прыбыцця ў Індыю пры рэгістрацыі і афармленні дакументаў для пражывання.
Па прыбыцці ў Індыю ў міжнародным аэрапорце неабходна прайсці іміграцыйны кантроль. Усе пасажыры, у тым ліку дзеці, якія прыбываюць у Індыю, павінны запоўніць на англійскай мове спецыяльныя ўязная карткі, якія выдаюцца на борце самалёта. Аналагічныя карткі запаўняюцца кожным пасажырам пры выездзе з краіны. З пасажыраў, якія вылятаюць міжнародным рэйсам, спаганяецца аэрадромны збор у памеры 500 рупій. Збор не спаганяецца з акрэдытаваных у краіне дыпламатаў, супрацоўнікаў ААН і яе спецыялізаваных устаноў і членаў іх сем'яў. Сертыфікатаў аб прышчэпках не патрабуецца. Пасля атрымання багажу неабходна прайсці мытны кантроль.
Дазволены бяспошлінны ўвоз: цыгарэт — 200 шт. або цыгар 50 шт. або тытуню — 250 г; спіртных напояў — 0,95 л; упрыгожванняў; прадуктаў харчавання; прадметаў і рэчаў хатняга ўжытку — у межах асабістых патрэбаў; фотаапаратаў, кінакамер (5 фотапленак); музычных інструментаў, прайгравальнікаў (10 пласцінак), радыёпрыёмнікаў, магнітафонаў, тэлевізараў, відэамагнітафонаў; пішучых машынак; спортпринадлежностей — па адным прадмеце кожнага наймення; сувеніраў — на суму не больш за 500 рупій.
Забаронены ўвоз: наркотыкаў; зброі; золата ў злітках; залатых манет і нацыянальнай індыйскай валюты. Забаронены вываз: шкур дзікіх жывёл і апярэння птушак (рэдкіх відаў); вырабаў са скураў рэптылій; старадаўніх манет, антыкварыяту старэйшых за 100 гадоў. Для вывазу золата ў злітках, манетах патрабуецца дазвол Цэнтральнага Банка.
Увоз замежнай валюты не абмежаваны (дэкларацыя абавязковая, калі сума складае больш за 5000 дол. ЗША). Мытныя ўлады могуць праверыць наяўнасць даведкі аб абмене ўвезенай валюты на індыйскія рупіі ў афіцыйных пунктах абмену. Адсутнасць такой даведкі можа выклікаць сур'ёзныя праблемы, бо абмен валюты на чорным рынку забаронены.
Рэжым знаходжання і перамяшчэння.
Беларускія грамадзяне з агульнаграмадзянскі пашпартамі, якія прыбываюць на тэрмін больш за тры месяцы, на працягу сямі дзён павінны зарэгістравацца ў Рэгіянальным бюро рэгістрацыі замежнікаў (абавязковая асабістая яўка). Пры гэтым выдаецца дазвол на пражыванне тэрмінам на год, якое затым падаўжаецца. За падаўжэнне візы спаганяецца устаноўленая плата. За парушэнне рэжыму знаходжання прадугледжана пакаранне — ад высылкі з краіны і грашовага штрафу да затрымання ў мэтах удакладнення абставінаў і турэмнага зняволення да трох месяцаў. Замежныя грамадзяне карыстаюцца правам свабоднага перамяшчэння па краіне, акрамя раёнаў, закрытых для наведвання замежнікамі.
Раёны, абмежаваныя для наведвання замежнікамі
Штаты Арунучал Прадэш, Нагаленд, Маніпур, Сіккім і саюзная тэрыторыя Мізорам.
Раёны Кулу, Кіннаура, Лахаула і Спітті ў Хімачал Прадэш.
Часткі раёнаў Техри Гархвал, Гархвал, Алмора, Пітхорагарх, Чамолі і Уттаркашы ў Утар Прадэш.
Некаторыя раёны паўночнай і ўсходняй частак Джаму і Кашміра.
Забароненыя зоны
Штаты Асам, Мегхалайя, Тріпура і саюзная тэрыторыя Андаманскіх і Никобарских выспаў.
Раёны Дарджылінгу, куч Бэхар, Джалпайгури, Малда і Заходні Дзінаджпур у Заходняй Бенгаліі.
Пры выездзе з Дэлі ў іншыя пункты краіны на тэрмін больш за 14 дзён беларускія грамадзяне, якія маюць дазволы на пражыванне ў Індыі, абавязаны інфармаваць Бюро па рэгістрацыі замежнікаў пра сваё выездзе, пунктах прызначэння і тэрмінах знаходжання. Беларускія грамадзяне не карыстаюцца ў Індыі якімі-небудзь прывілеямі ў параўнанні з мясцовымі грамадзянамі, якім-небудзь асобым рэжымам.
Заканадаўства Індыі дае замежнікам, уключаючы грамадзян Беларусі, грамадзянскую праваздольнасць, надзяляе іх грамадзянскімі правамі і адпаведнымі гэтых правах абавязкамі. Пры наведваньні гарадскіх крамаў неабходна паводзіць сябе ветліва, карэктна, з годнасцю. Перш чым зрабіць куплю, неабходна добра разгледзець абраны тавар, высветліць яго цану, улічваючы пры гэтым, што звычайна ўладальнікі крамаў вельмі неахвотна ідуць на яго абмен, нават калі прададзены тавар мае дэфекты. Не рэкамендуецца браць тавар у доўг. Ва ўмовах трапічнага клімату і пры наяўнасці ў Індыі асабліва небяспечных інфекцыйных захворванняў (гепатыт, халера, воспа, малярыя, чума) неабходна выконваць усе санітарна-гігіенічныя меры засцярогі. Рэкамендуецца мыць садавіну і гародніна мылам-антысептыкам, ўжываць малако і ваду (з пластыкавых бутэлек) пажадана ў кіпячоным выглядзе.
У мэтах прафілактыкі варта ўстрымацца ад ужывання: ·
Някіпячонай вады (за выключэннем мінеральнай вады ў фабрычна закаркаваных бутэльках); ·
Свежых агароднінных і фруктовых салатаў; ·
Садавіны; ·
Марозіва; ·
Кандытарскіх вырабаў з фруктовай начынкай; ·
Харчовага лёду.
Прафілактыку паражніны рота пажадана вырабляць вадой з фабрычна закаркаваных бутэлек. Пры сумеснай з індыйцамі трапезе катэгарычна не рэкамендуецца выкарыстоўваць для ежы левую руку. Усю ежу варта браць толькі правай рукой, паколькі левая выкарыстоўваецца ў працэсе абмывання пасля адпраўлення «нячыстых» фізіялагічных патрэбаў. У Індыі прынята даваць чаявыя за розныя паслугі: у рэстаранах — у межах 10% ад рахунку; ў гасцініцах — 10-15 рупій за паднос рэчаў. Кіроўцам таксі чаявыя звычайна не даюць.
